Nott sül lâgh
Pasa ‘na barca a vela e silenziôsa
La côr via sôra ‘l lâgh comé ‘n üsell;
La lüna sü ‘n dal ciêl la guarda giò
Speciandas dent in l’acqua.
Tütt è silenzio;
Però ogni tant sa sent in lontananza
na specie d’un lamênt;
l’è ‘l vèrs da la scigueta o d’un oroch.
Un mezaratt ca gôra silenziôs
E che ma pasa via darent al nâs
Inscì all’improvîs,
O ‘l frecasin d’un pess ca salta sü,
o ‘l parlà sota vôs di pescadoo
al ma diseda föra di mé sögn.
Glauco (Ulisse Pocobelli)